Dla pacjenta

Dolegliwości bólowe po leczeniu kanałowym

Są normalną reakcją organizmu na środki płuczące, świadczą o procesach gojenia i trwają do kilku dni. W sytuacji gdy trwają dłużej koniecznie skontaktuj się ze swoim lekarzem dentystą.

Co to jest ponowne leczenie kanałowe?

W sytuacji nawrotu dolegliwości bólowych, konieczne jest usunięcie materiału wypełniającego korzenie oraz ponowna dezynfekcja kanałów.

Czy leczenie kanałowe osłabia zęby?

Wbrew obiegowej opinii samo leczenie nie ma dużego wpływu na wytrzymałość tkanek. Ząb osłabiony jest w znacznym stopniu przez duży ubytek tkanek wywołany przez bakterie. Ściany zęba stają się cieńsze i bardziej podatne na złamania. W sytuacjach znacznego zniszczenia, wypełnienie ubytku materiałem światłoutwardzalnym może być niewystarczające. Wtedy należy zastosować odbudowę protetyczną zęba.

Czy każdy ząb, który boli wymaga leczenia kanałowego?

Nie, czasami podczas rutynowej kontroli zdjęcia rentgenowskiego lekarz zauważa zmiany zapalne w kości, będące skutkiem bezobjawowego, powolnego obumierania zęba, wywołanego przewlekłą infekcją bakteryjną.

Jak powinno przebiegać leczenie kanałowe?

W leczeniu kanałowym najważniejszą rzeczą jest eliminacja bakterii z systemu korzeniowego oraz niedopuszczenie do ich ponownego wniknięcia. Mowa tutaj również o bakteriach znajdujących się w ślinie oraz na powierzchni zębów.  Dlatego tak istotna jest izolacja pola zabiegowego. Uzyskać to można jedynie za pomocą Koferdamu. Koferdam to specjalna guma naciągana na zęba. Obejmuje ona szczelnie ząb, nie dopuszczając do napływu śliny do wnętrza zęba. 

Pozostawienie choćby niewielkiej ilości bakterii w kanałach doprowadza do nawrotu dolegliwości bólowych. W naszym gabinecie staramy się wykonywać nowoczesne leczenie kanałowe na jednej wizycie!

Czas leczenia kanałowego zależy od liczby kanałów i może wynosić do 1-3 godzin. Czasami warunki anatomiczne jak zakrzywienie lub zwężenie kanałów może zwiększyć czas leczenia lub ilość wymaganych wizyt.

Aby uniknąć powikłań po usunięciu zęba należy stosować się do następujących zaleceń. Należy:

1. Jałowy gazik umieszczony w jamie ustnej przez stomatologa zagryzać przez 30 minut.
2. Nie jeść i nie pić przez dwie godziny.
3. Unikać pokarmów ciepłych, gorących i twardych.
4. Spożywać pokarmy miękkie, półpłynne.
5. W razie bólu zastosować zimny okład (np. kostki lodu w woreczku nylonowym przykładane do okolicy po usuniętym zębie). Zimny okład należy stosować przez suchą ściereczkę/ręcznik/bandaż aby uniknąć odmrożenia policzka.
6. Nie palić papierosów.
7. Nie płukać jamy ustnej – stosowanie płukania nawet lekami przeciwbakteryjnymi i przeciwzapalnymi szkodzi! Wypłukuje ono skrzep, który jest warunkiem prawidłowego gojenia rany poekstrakcyjnej.
8. W razie bólu zastosować lek przeciwbólowy bez recepty stosowany rutynowo np. na ból głowy.
9. Po usunięciu chirurgicznym z szyciem dziąsła, należy zgłosić się do kontroli tydzień po zabiegu celem usunięcia szwów.
10. W razie niepokojących dolegliwości lub jakichkolwiek wątpliwości dotyczących postępowania i farmakologii skontaktować się z lekarzem wykonującym zabieg lub innym lekarzem w naszym gabinecie.

Czy pasty do zębów typu white/ whitening wybielają zęby?

Niestety wbrew lansowanym przez media hasłom żadna pasta do zębów nie jest w stanie wybielić zębów. Pasty whitening (o zwiększonej ścierności) są jedynie w stanie zapobiegać powstawaniu osadów.

Jakie zabiegi należy wykonać przed wybielaniem?

Ważne jest usunięcie ognisk próchnicy z wybielanych zębów. Przed wybielaniem należy też usunąć osady występujące na zębach. Czasami już usunięcie przebarwień spowodowanych przez pokarmy barwiące (kawa, herbata, wino, papierosy) może dać efekt zadowalający.

Czy efekt wybielania jest trwały?

Najczęściej efekt utrzymuje się kilka lat. Posiadając nakładki do wybielania, można użyć je ponownie za kilka lat dokupując jedynie preparat wybielający.

Czy plomby ulegają wybieleniu?

Wypełnienia stomatologiczne nie zmieniają barwy pod wpływem środków utleniających. Oznacza to, że może okazać się konieczna wymiana niektórych wypełnień po utrwaleniu nowego koloru zębów, aby wypełnienia harmonijnie dopasowały się kolorystycznie do zęba.

Czy wybielanie zębów jest bezpieczne?

Tak, jest to metoda uznana przez międzynarodowe towarzystwa stomatologiczne. Wykonano wiele badań dotyczących wybielania. Nie ma ono negatywnego wpływu na tkanki zęba pod warunkiem stosowania się do zaleceń lekarza.

Co jeśli wybielanie nie przyniesie oczekiwanego efektu?

Niektórzy pacjenci posiadają przebarwienia niepodatne na działanie środków wybielających. Może być to spowodowane czynnikami genetycznymi lub też przyczyna przebarwienia jest nieodwracalnie związana z twardymi tkankami zęba (niektóre leki). Wtedy jedyną metodą poprawy estetyki jest wykonanie licówek protetycznych.

Odbudowa zębów leczonych kanałowo.

Niejednokrotnie stopień zniszczenia zęba po leczeniu kanałowym wymaga metody odbudowy innej niż wypełnienie światłoutwardzalne. Przyczyną tego stanu jest znaczny ubytek tkanek spowodowany pierwotnie przez bakterie próchnicowe oraz przesuszenie tkanek zęba. Tkanki twarde zębów martwych nie są odżywiane przez krew, przez co są bardziej podatne na złamania. W zależności od stopnia zniszczenia zębów zaleca się wykonanie odbudowy typu inlay, onlay, endokorona, wkłady koronowo-korzeniowe i korony protetyczne.

Odbudowa braków zębowych.

Braki zębowe w zależności od ilości pozostałych w jamie ustnej zębów można odbudowywać na wiele sposobów.

Uzupełnienia ruchome

Proteza osiadająca

Najprostszym rozwiązaniem jest wykonanie protezy akrylowej osiadającej. Jest to rozwiązanie zalecane przy całkowitych brakach uzębienia. Jest to stosunkowo niedroga, ale również niefizjologiczna metoda odbudowy. Siły żucia są znacznie zmniejszone, ponieważ przenoszone są na dziąsło a nie na kość jak w naturalnym uzębieniu. Proteza osiadająca zalecana jest głownie przy całkowitym bezzębiu oraz bardzo małej ilości zębów pozostałych.

Uzupełnienia stałe

Korony i wkłady koronowo-korzeniowe

Odbudowę koroną stosuje się przy znacznej utracie tkanek własnych zęba np. po leczeniu kanałowym. Leczenie polega na odbudowie „rdzenia” zęba, nadaniu odpowiedniego kształtu a następnie zacementowanie na stałe specjalnie do tego celu wykonanej w laboratorium techniki dentystycznej korony. Korony mogą być wykonywane z materiału światłoutwardzalnego i akrylu (jako uzupełnienie tymczasowe) lub z połączenia metalowo-porcelanowego: korony estetyczne albo całkowicie porcelanowe- korony wysoce estetyczne.

Mosty protetyczne

W sytuacji braków „naprzemiennych” kiedy luki po usuniętych zębach otoczone są zębami własnymi (filarami) można zastosować mosty protetyczne. Ich wykonanie polega na nadaniu specjalnego kształtu zębom filarowym i wykonanie w laboratorium techniki dentystycznej indywidualnie ukształtowanego mostu, cementowanego na stałe w jamie ustnej. Mosty zalecane są w sytuacjach, gdy odbudowa implantoprotetyczna jest niemożliwa ze względu na niekorzystne warunki anatomiczne. Kolejnym wskazaniem są sytuacje kiedy zęby filarowe są znacznie zniszczone i również wymagają odbudowy koronami.

Odradza się wykonywanie mostów w sytuacji utraty pojedyńczego zęba otoczonego przez całkowicie zdrowe zęby filarowe, ponieważ przygotowanie zębów filarowych wiąże się z ich częściowym oszlifowaniem.

Kiedy możemy uniknąć borowania?

W leczeniu próchnicy najważniejsze jest jak najszybsze podjęcie działań leczniczych. Mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że początkowe zmiany próchnicowe można leczyć bez użycia wiertła, wystarczy jedynie profesjonalne zastosowanie preparatów mineralizujących.

Kiedy opracowanie ubytku jest konieczne?

W sytuacji, gdy dojdzie do nieodwracalnego zniszczenie powierzchni zęba przez bakterie należy usunąć zmienione chorobowo tkanki przy użyciu wiertła. Tu również istotny jest czas. Im wcześniej podejmiemy leczenie, tym mniejsza ingerencja we własne tkanki zęba i mniejsze wypełnienie. Należy zdawać sobie sprawę, że nawet najlepsze wypełnienie kompozytowe nie zastąpi w stu procentach własnego szkliwa i zębiny.

Jakie są skutki bagatelizowania próchnicy?

Przede wszystkim znaczna destrukcja zęba, doprowadzająca do jego osłabienia i możliwych złamań. Kolejnym skutkiem jest pogorszenie estetyki uzębienia, nieprzyjemny zapach z ust.

Najpoważniejszym jednak powikłaniem jest zainfekowanie tkanek miękkich w zębie, czyli miazgi (potocznie nazywanej nerwem). Prowadzi to do silnych dolegliwości bólowych, obrzęku, powikłań ropnych a nawet szczękościsku. W takiej sytuacji konieczne jest leczenie kanałowe.

Jakie są rodzaje aparatów ortodontycznych?

Aparaty ortodontyczne dzielimy na  dwa podstawowe rodzaje : ruchome i stałe.

Aparat ruchomy, czyli zdejmowany, można samodzielnie zdjemować i zakładać, ale należy pamiętać, że działa on tylko wtedy, kiedy jest prawidłowo noszony. Dlatego w szczególności przy tego rodzaju aparatach ważna jest współpraca pacjenta. Wykorzystywany jest podczas leczenia wad zgryzu w uzębieniu mlecznym i mieszanym.

Zalecenia dla pacjenta z aparatem ruchomym:

Aparat należy wypłukać ze śliny pod strumieniem bieżącej wody po każdorazowym wyjęciu go z jamy ustnej. Aparat przechowujemy w specjalnie przeznaczonym do tego pudełeczku, które zawiera otwory zapewniające dopływ powietrza. Nie przechowujemy aparatu zamoczonego w wodzie.

Co najmniej dwa razy dziennie należy czyścić aparat szczoteczką i pastą do zębów. Aparat należy chronić przed zgnieceniem oraz urazami.

Aparaty stałe, składają się z zamków oraz pierścieni lub rurek, mocowanych za pomocą kleju do zębów. Zawierają również liczne dodatkowe elementy tj. łuki ortodontyczne, sprężyny, haczyki itp., które usprawniają leczenie ortodontyczne. To właśnie te dodatkowe elementy są wymieniane podczas wizyt kontolnych w zależności od wskazań. Wizyty kontrolne ustalane są co 4,6 lub 8 tyg. w zależności od potrzeb oraz etapu leczenia ortodontycznego. Terminowe zgłaszanie się na wizyty kontrolne jest konieczne, aby leczenie ortodontyczne przebiegało prawidłowo.

Zalecenia dla pacjenta z aparatem stałym:

1. Prawidłowe przestrzeganie higieny jamy ustnej. Zęby należy myć po każdym posiłku używając do tego specjalnych szczoteczek oraz past z florem. Pomocne jest stosowanie płynów antybakteryjnych do higieny jamy ustnej. Brak poprawnej higieny prowadzi do odwapnień szkliwa wokół zamków ortodontycznych, które powodują poważny defekt estetyczny.
2. Bezpośrednio po założeniu aparatu stałego zęby mogą stać się tkliwe i obolałe. Dolegliwości bólowe mogą utrzymywać się nawet do kilku dni. W razie dużych dolegliwości bólowych można zastosować doustny środek przeciwbólowy.
3. Przez cały okres leczenia ortodontycznego należy unikać spożywania twardych pokarmów np. orzechy, cukierki, popcorn, ze względu na możliwość uszkodzenia aparatu oraz zaleca się unikanie spożywania lepkich pokarmów np. gumy do żucia, ciągnące cukierki, ze względu na utrudnione doczyszczanie zalegających resztek pokarmowych.
4. W sytuacji awaryjnej np. gdy aparat ulegnie uszkodzeniu, odklei się zamek, odcementuje pierścień, należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym, celem ustalenia wizyty dodatkowej. Nie należy samodzielnie naprawiać aparatu ani usuwać z niego drażniących jamę ustną elementów.
5. Należy zgłaszać się na wizyty kontrolne w ustalonych terminach, w celu regulacji aparatu oraz monitorowania postępów leczenia.
6. Raz na 6 m-cy obowiązuje kontrola u swojego stomatologa, celem ewentualnego leczenia ubytków próchnicowych. Stały aparat ortodontyczny nie jest przeciwwskazaniem do leczenia zębów.